เซซิล วิถีแห่ง Paladin

"ฉันมันไอ้ขี้ขลาด.... ไอ้ขี้ขลาดที่ไม่กล้าปฏิเสธคำสั่งที่รู้อยู่แก่ใจว่าไม่ควรรับฟัง"

(I'm a coward. A coward who cannot even defy orders he knows he ought not follow")

เมื่อช่วงเย็น ระหว่างผมกำลังเดินทางไปขึ้นบริการสาธารณะกลับบ้าน จู่ ๆ ผมก็นึกย้อนถึงเหตุการณ์หนึ่งของแซ็คขึ้นมา มันเป็นจุดด่างพร้อยเล็ก ๆ ในนิสัยของแซ็ค แต่เป็นเรื่องใหญ่ในสายตาของผม

พอนึกถึงแง่มุมนั้นแล้ว (ซึ่งผมจะยังไม่บอกว่าแง่มุมไหน) ผมจำได้ว่าตอนที่ได้เห็นเหตุการณ์นั้นของแซ็คเป็นครั้งแรก ภาพของเซซิล (FFIV) ก็สะท้อนขึ้นมาในใจของผม แต่เซซิลนั้นเฉิดฉายและสุกสกาวยิ่งนัก

หากจะยกถึงประโยคใน Final Fantasy IV ที่ผมตราตรึงใจที่สุด ก็คือ "ฉันมันไอ้ขี้ขลาด.... ไอ้ขี้ขลาดที่ไม่กล้าปฏิเสธคำสั่งที่รู้อยู่แก่ใจว่าไม่ควรรับฟัง"

มันเป็นเรื่องง่าย ๆ ตั้งแต่ตอนต้นเกม ที่กษัตริย์แห่งอาณาจักรบารอน (ตัวปลอม) บ้านเกิดของเซซิล ได้สั่งยอดอัศวินดำเซซิลนำกองทัพ Red Wings ของอาณาจักรบารอน ไปบุกปล้นฆ่าชิงคริสตัลแห่งน้ำจากอาณาจักรมิซิเดียที่เป็นอาณาจักรจอมเวทย์ ซึ่งการรุกรานก็เป็นไปอย่างง่ายดาย จน FFWikia บอกว่ามันน่าจะเรียกว่าเป็นการสังหารหมู่มากกว่าการต่อสู้

ทีนี้เมื่อเซซิลนำทัพกลับมาแล้ว ก็เป็นกังวลกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป ทำไมเราจึงต้องพรากชีวิตผู้บริสุทธิ์มากมาย และทำในสิ่งที่เรารู้สึกว่ามันไม่ถูกต้อง

ในคืนนั้นเซซิลก็นั่งเศร้าจุ้มปุกและพูดประโยคสุดคลาสสิกนั้นแก่โรซ่า บุคคลผู้เป็นที่รักยิ่งของเขา

จวบจนเซซิลได้ออกเดินทางไปปฏิบัติภารกิจต่อ และพบว่าเขาถูกหลอกใช้จากกษัตริย์ ให้ถือแหวนระเบิดมาสำแดงเวทย์ ทำลายล้างหมู่บ้านมิสท์ที่เป็นหมู่บ้านของนักอัญเชิญ คร่าชีวิตผู้บริสุทธิ์แทบหมดหมู่บ้าน เด็กที่รอดชีวิตมาอย่างริเดียวก็กลายเป็นเด็กกำพร้า สร้างความเศร้าเสียใจให้เซซิลอย่างมาก

จากวินาทีนั้นเป็นต้นมา เซซิลจึงตัดสินใจเด็ดขาด ที่จะต้องต่อสู้กับความขลาดเขลาของตนเอง เลิกก้มหน้าเชื่อฟังคำสั่งที่ตนสำนึกได้ว่ามันไม่ถูกต้อง... เขาอยากจะเติบโตขึ้นเป็นคนที่อยู่เพื่อปกป้องผู้อื่น และชดเชยความผิดที่ตนได้กระทำลงไป ไม่ใช่ไอ้ขี้ขลาดที่มาเสียใจภายหลังกับความผิดและความขี้ขลาดของตัวเองอีกแล้ว

ความสำนึกผิดของเซซิล...

ความกล้าที่จะปฏิเสธต่อคำสั่งอันไม่ชอบธรรม...

อยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น...

ปกป้องผู้อื่น....

ผมว่าปัจจัยทั้งหมดนั้น คือเหตุผลที่ทำให้เซซิลได้เลือกวิถีของ Paladin อัศวินแห่งแสง...

และนั่นก็คือภาพลักษณ์ที่โดดเด่นที่สุดของเซซิลในความทรงจำของผม... เซซิลผู้ตระหนักในบาปของตนเอง และกล้า

ส่วนเรื่องของแซ็คที่ contrast กับแง่มุมนี้ของเซซิลอย่างชัดเจน ตอนแรกก็คิดว่าจะเขียนครับ... แต่เอ่อ ผมไม่สามารถเขียนไปพร้อมดู "จูเน่ Dark Road" (สนุกมว๊ากกกก) ไปพร้อมกันได้ ดังนั้นผมเลิกเขียนแล้วไปดูละครอย่างเดียวแทนล่ะครับ

**เรื่องที่ผมนึกถึงแซ็ค คือตอนไปบุกวูไถแล้วเจอกับกลุ่มทหารสีเงินในชื่อ Crescent ซึ่งกลุ่มนั้นพยายามอธิบายว่าชินระมันเลวร้ายและล้างสมองหลอกลวงผู้คนยังไงบ้าง เขาก็อยากอธิบายให้อย่างน้อยแซ็คก็ช่วยรับฟัง และใคร่ครวญด้วยเหตุผลว่าอะไรคือสิ่งที่เพื่อนมนุษย์พึงกระทำกันแน่... - ผมเคยมีเกริ่นไว้เมื่อปี 2008 ตามลิงก์ ถ้าสนใจไปดูกันต่อได้ (http://web.archive.org/web/20140803091800/http://ffplanet.exteen.com/20080321/entry)

แต่ก่อนจะไปดูละครต่อ ขอย้ำอีกรอบ

โพสต์นี้ไม่เกี่ยวกับการเมืองหรือสถาบานนนนนนนนน =[]=!