Namine's Story เรื่องราวจากหนังสือ KH Series Character Files


ตัดตอนจากหนังสือ Kingdom Hearts Series Character Files ซึ่วางจำหน่ายวันที่ 20 กุมภาพันธ์ 2020 (หลัง DLC Re: Mind ออกเดือนนึง)

ดูรายละเอียดหนังสือได้ที่ https://store.jp.square-enix.com/item/9784757564930.html

--------------------------------

Namine's Story
"อีกความฝันหนึ่ง"

"นอกจากไคริและริคุแล้ว ฉันยังมีสาวน้อยอีกคนนึงเป็นเพื่อน เราสี่คนมักจะเล่นด้วยกันอยู่เสมอ"

นั่นคือความทรงจำที่ฉันสร้างขึ้นมาให้กับโซระ ฉันยังคงจดจำเหตุการณ์เหล่านั้นได้

คลื่นทะเลที่ซัดโถมเข้ามาอย่างไม่สิ้นสุด หาดทรายสีขาว สองหนุ่มกำลังเล่นต่อสู้ฟาดฟันกันด้วยแท่งไม้ ฉันเดินไปทางท่าเทียบเรือตามลำพัง และนั่งลงที่ปลายทาง จับจ้องมองไปยังขอบฟ้า หลับตาลง ตอนนี้ฉันได้ยินเพียงเสียงของคลื่นทะเล

"ทำอะไรอยู่น่ะ นามิเนะ?"

เสียงดังมาจากทางด้านหลัง เมื่อฉันเหลียวไปมอง โซระก็ยืนอยู่ตรงนั้น

"อากาศดีใช่มั้ยล่ะ" ฉันตอบพลางจ้องมองหน้าของเขา "ถ้าสายลมสามารถหอบพวกเราไปที่ไหนก็ได้ เราจะไปไหนกันนะ?"

(*มีการตั้งข้อสังเกตว่าวลีที่ว่าสายลมหอบพวกเราไป... คล้ายกับที่อวาพวยพรแด่แดนดิไลออน)

"อีกแล้วเหรอ?"

ฉันหัวเราะออกมา ในขณะที่คนอื่น ๆ กำลังต่อแพอยู่ แพที่จะพาเราออกไปจากโลกใบนี้

"เธอไม่อยากกลับมาเหรอ?" โซระถามพลางนั่งลงข้างกายฉัน

กลับไป... ที่ไหน? ฉันจะกลับไปที่ไหน? สถานที่เดียวที่ฉันอยากจะกลับไปก็คือหาดทรายสีขาวของที่แห่งนี้ ที่ซึ่งฉันจะได้ยินเสียงของคลื่นที่สาดปะทะเข้ามา แต่ที่จริงแล้ว... ตัวฉัน... ยังอยากกลับมายังหาดแห่งนี้จริง ๆ ใช่มั้ย?

"ถ้าภายนอกมีโลกใบอื่นอยู่อีก ฉันก็อยากเห็นมันทั้งหมด!" โซระกล่าว ใช่แล้ว โซระได้ไปพบเห็นโลกมามากมาย พบเจอผู้คน และมีความทรงจำแห่งสายสัมพันธ์กับพวกเขาเหล่านั้น ฉันพอรู้จักชิ้นส่วนความทรงจำเหล่านั้นบางส่วนด้วย

(*หมายถึงระหว่างที่นามิเนะใช้พลังป่วนความทรงจำของโซระ ก็ได้สำรวจโซ่แห่งความทรงจำที่โซระไปพบเจอโลกต่าง ๆ ใน KH1 มาด้วย)

"เฮ้ พวกเธอลืมฉันไปแล้วเหรอ?"  เราหันไปมองทางต้นเสียงก็เห็นริคุยืนอยู่ ไคริอยู่ด้านหลังเขา ทั้งหมดนี้คือความทรงจำปลอมที่ว่าเราสี่คนมักจะเล่นด้วยกัน

"สงสัยพวกเราคงต้องต่อแพกันฝ่ายเดียวซะละมั้ง" ริคุหันไปมองเธอ ผู้หญิงคนที่มีใบหน้าคล้ายกับฉันอยู่หน่อย ๆ ก็ยิ้มออกมา

นี่เป็นโลกอันแสนพิเศษ โลกที่ใครบางคนได้ออกเดินทางไปเมื่อนานแสนนานมากแล้ว สถานที่อันแสนล้ำค่าในความทรงจำของเขา

(*น่าจะหมายถึงเซอานอร์ท)

คงจะดีนะหากว่าสักวันนึงทุกคนได้กลับมายังที่แห่งนี้ ในท้ายที่สุด

สิ่งที่ฉันเห็นอยู่นี้คือภาพมายา? หรือว่าความฝันกันนะ?

นี่คือโลกที่ฉันต้องการ? หรือโลกที่ใครคนอื่นต้องการนะ? ฉันไม่รู้เลย

สมุดสเก็ตภาพที่ฉันมักจะวาดรูปลงไป มันไปอยู่ที่ไหนกันนะ?

ฉันได้ยินเสียงของคลื่น ความทรงจำที่จมดิ่งลงไปกับเสียงของคลื่น มีเพียงเสียงของคลื่นทะเลเท่านั้นที่ฉันจะได้ยินต่อไป ตราบชั่วนิรันดร์

ไม่มีความคิดเห็น