ฉากจบ FFXVI ตามจินตนากาวฉัน

ใน FFXVI ฉากจบที่ไคลฟ์คุยกัลอัลเทม่า กำกับซีนได้ดีแล้ว แต่มีขัดใจนิดนึง ตอนที่อัลเทม่ายังประชดทิ้งท้ายไว้ว่า "โลกของพวกแกมันตายไปแล้ว ขอให้สนุกสำราญกับซากโกโรโกโสกันไปตลอดกาลเลยนะ...."

ถ้าผมเป็น ผกก. ...ผมจะสั่งให้ไคลฟ์

- โยนแอปเปิ้ลลงไปกลิ้งกลุก ๆ ข้างตัวอัลเทม่าลูกนึง แล้วยกขึ้นมาเองอีกลูกนึง แล้วพูดว่า.... "แอปเปิ้ลนี่เราปลูกในโซนดำได้มาเกือบทศวรรษแล้วนะ" ...ตามด้วย "กร๊วบบบ..... The Gift of the Goddess..."

- จากนั้นไคลฟ์ก็ควักไก่เป็น ๆ ดิ้นได้ ออกจากกลางหลังตัวนึงมาวางบนพื้น แล้วบอกว่า "ไก่นี่พวกกูก็เลี้ยงในโซนดำกันมาได้นานแล้ว"

- ตามด้วยควักหัวเครื่องกรองน้ำพกพาขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกงด้านหลัง "ไอ้นี่ก็กรองน้ำดำ เป็นน้ำดีได้"

- ตามด้วยยกหินชนวนขึ้นมาขัดเพื่อจุดไฟ.... "เห็นป่ะว่า ไม่ต้องใช้เวทย์ก็จุดไฟได้"

"พวกเราอาจยังไม่มีอารยธรรมลอยฟ้าแบบ The Fallen, ยังเดินทางข้ามดาวแบบพวกแกไม่ได้...., ผ่าเซรามิกโบราณก็ไม่ได้, ศึกษาอารยธรรมอื่น ๆ แล้วก็ยังไม่เข้าใจ...."

"แต่ต่อให้โลกทั้งใบกลายเป็นโซนดำ พวกเราก็ปลูกพืช เลี้ยงสัตว์ กินข้าว ชวนกันไปล้มเจ้า โหวตเลือกนายกฯ กันได้ตามปกติ ไม่ต้องกระเสือกกระสนทิ้งกายหยาบเพื่อเดินทางหนีข้ามสุดขอบจักรวาลแบบพวกแก...."

"อิคาริ ยูอิ กล่าวไว้ว่า... ตราบใดที่ยังมีชีวิต ความเป็นไปได้ที่จะมีความสุข ก็ยังคงมีอยู่เสมอ"

- พออัลเทม่าเริ่มเหวอ... เพราะในขณะที่พวกมันแก้ปัญหาโซนดำไม่ได้ ได้แต่หนีออกจากโลกเดิมไปหาดินแดนอันอุดมสมบูรณ์ใหม่ (วาลิสเธีย) พอโซนดำโผล่ขึ้นมาอีก ก็จะรวบรวม Aether ขึ้นมารีเซทโลกนี้ให้กลับมาอุดมสมบูรณ์และเปลี่ยนให้เป็นเหมือนดาวบ้านเกิดพวกมัน มันเป็นวิธีแก้ปัญหาแบบขายผ้าเอาหน้ารอด ผักชีโรยหน้า เอาตัวรอดเป็นครั้งคราวไป.... แต่มนุษย์แก้ปัญหานี้แบบยั่งยืนได้แล้ว เหมือนที่เราทำให้โควิดหายไปไม่ได้ แต่เราก็อยู่กับมันได้

"กรี๊ดนะ.... กรี๊ดเลย"

"กรี๊ดสิครับ... ไม่ต้องกลั้นเอาไว้"

"กรี๊ดด.... กรี๊ดดด"

"ระบายมันออกมาาาาา"

"ระบายมันออกมาาาาาาาาาาาาาาา"

นี่สิ ถึงจะเป็นฉากจบที่ Perfect ตามจินตนากาวของผม 🤔