14 ปีกับ seasons change ในความทรงจำ

2 ทุ่มนิด ๆ บนแผ่นดินสยาม

หลาน : ช่วยเปิด True ID หาอะไรน่าดูประกอบการทำการบ้านให้หน่อย

ข้าพเจ้า : วันนี้ขอเสนออออ เฮบี้โร~~~

หลาน : ไม่เอาไอดอลลลลลลลลลลล (โว้ย!)

ข้าพเจ้า : งั้นก็เอารีโมตไปเลือกเองละกัน...




ว่าแล้วหลานก็จิ้มเปิด seasons change ภาพยนตร์ปี 2006 ของ GTH ดูเป็นครั้งแรก (ส่วนผมไม่ได้ดูช่วงที่หนังเข้าฉาย แต่ซื้อแผ่นแท้ตามดูทีหลัง แล้วชอบมาก)

https://th.wikipedia.org/wiki/ซีซันส์เชนจ์_เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย


หลาน : อืม... เด็ก ม.ปลาย ยุค 2000s เขาแต่งตัวตลกดีเนอะ

ข้าพเจ้า : นั่นคือการมองจากมุมของเจนฯ ถัดมาแหละนะ แต่สมัยนั้นก็คือปกติ และสวยงามน่ารักดีแล้ว

หลาน : เด็ก ม.ปลาย ที่ไหนเขามาเล่นแปะแข็งกัน...

ข้าพเจ้า : ใช่... เล่นเป็นซอมบี้ไล่กัดเพื่อนให้ติดเชื้อ แล้วเอาปืนในจินตนาการยิงสู้ซอมบี้ สนุกกว่าเยอะ

หลาน : ...........................



ก็ดูกันไป จนถึงฉากหนึ่ง...

หลาน : อ่าวววว นางเอกอกหักเหรอ? เพลงมันถึงได้ feel pain ขนาดนั้น เขาเล่นออกมาจากความรู้สึกตัวเอง

ข้าพเจ้า : นางเอกไหน?

หลาน : ก็อ้อมไง!

ข้าพเจ้า : นางเอกคือดาว!!

หลาน : ดาวมัน ทอrareee!! เสียงสอง! ตัวประกอบบ! เห็นผู้ชายเป็นของเล่นนนนน!!

ข้าพเจ้า : เธอช่างสง่างามประดุจดาวบนฟ้า เป็นดั่งแสงสว่างนำทางให้เหล่าลูกแกะผู้หลงทาง ยึดมั่นและเดินตามยิ่งนัก

หลาน : นางเอกคืออ้อมสิ! จริงใจ แมน ๆ เพื่อนกัน!

ข้าพเจ้า : คนนั้นเป็นผู้หญิงธรรมดา หาได้ตามซูเปอร์มาร์เก็ต ตลาดนัดคนเดิน ร้านหมูกระทะ หรือร้าน After You ทั่วไป

หลาน : อ้อออมมมมมมมมมมมมม!!

ข้าพเจ้า : ดาววววววววววววววววววว!!




พอดูจบ... เครดิตขึ้นชื่อลำดับตัวละคร

1. ป้อม
2. อ้อม
3. ดาว



ข้าพเจ้า : บอกชั้นสิว่ามันไม่ใช่ความเจรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หลาน : ก็บอกแล้วว่านางเอกคืออ้อม แต่ที่ผิดคาดไปหน่อย คือนึกว่ามาโนชจะอยู่อันดับที่ 4 ดันไม่ใช่...



#พาธสตอรี