อวสาน Final Fantasy III

จบละ รวมใช้เวลา 12 ชั่วโมง

はどうほう หรือ Particle Beam ก็ถูกแปลเป็นลำแสงอนุภาคตรง ๆ เลย

ตอนเจอ อหริมัน (มันเขียนภาษาไทยแบบนี้เลยแฮะ) เหนื่อยสุดละ เพราะมันทั้งสาด Quake และ Meteor รัว ๆ ส่วนทวินเฮดดราก้อนที่ตีทีละ 3000~4000 ก็ปวดตับรองมา แต่เซอร์บิรัส กับเอคิโดน่า (จำไม่ได้ว่าเขียนยังไง แต่ไม่ได้เขียนแบบนี้) รู้สึกไม่ยากเท่าไหร่

พอมาสู้กับนางเมฆา ด้วยเลเวลทั้งทีม 63 ก็รู้สึกไม่ยาก มีชูริเคน 8 อันก็เขวี้ยงมันไปให้หมด มองค์ดำก็ชาร์จ ๆ แล้วต่อย เมี๊ยวก็คอยร่าย Haste สลับ Curaja ส่วนเซจก็สาดปะทะ ปะทุใหญ่ เมเทโอเข้าไป

ตอนจบ เป็นภาคที่ต้องขับเรือเหาะไปส่งแขกทีละคน

ตลกท่อนที่ลูเนธบอกเดชว่า "ไปจับนางเลย ไอ้เสือ" 😂 หมายถึงจับซาลิน่าให้มั่น อย่าให้หลุดมือได้

แล้วก็จะไปส่งซาราที่ปราสาทซาซูน แต่นางไม่ยอมกลับบ้าน นางบังคับให้เราพาไปหมู่บ้านอูร์ที่เป็นบ้านที่พวกลูเนธเติบโตมา

โทปาปาและชาวบ้าน ก็มารอต้อนรับและ "โอคาเอรินาไซ!!!"

เฮ่ยยย!! วัฒนธรรมนี้มันเจ๋งว่ะ!! ในเกมนี้ก็มีด้วยย

เรากับซารา ก็ยืนดูเมฆหมอกที่หายไป คริสตัลที่ส่องประกาย และแสงสว่างก็ได้สาดส่องลงมายังโลกอันมืดมิดอีกครั้ง.... (ไอ้มุกนี้ก็เป็ Recurring element ที่ใช้มายัง FFXV เลย) 

BTW ภาคนี้ผมคงไม่เขียนสรุปเนื้อเรื่องภาษาไทยแล้ว เพราะผมเล่น และแปลบทสนทนาทั้งหมดในเกม ลงสมุดไปด้วย ตั้งแต่ตอนเล่นภาค NDS แล้ว และก็เคยเขียนซ้ำเรื่องการเดินทางของโนอากับลูกศิษย์มาหลายรอบแล้ว เช่น 

- http://re-ffplanet.blogspot.com/2019/08/blog-post_24.html

- http://re-ffplanet.blogspot.com/2019/08/final-fantasy-iii.html

- https://youtu.be/Km9piECNsow?list=PLcPYmB04zYCiOlNH5ijVK2G_TUnMctLTH

มาคิดดู ซาราในบริบทนี้ ก็ไม่ต่างอะไรจากพวกเจ้าหญิงดิสนีย์เลย 😂