ความหลังฝังใจ กับเกม Captain Tsubasa : Get in the Tomorrow


คงไม่ได้ซื้อเล่น แต่เอาใจช่วยให้ขายดี

สมัยประถมนี่ติ่งซึบาสะมาก ก่อนสยามฯ จะซื้อลิขสิทธิ์ไป เคยมีสำนักพิมพ์นึง ตีพิมพ์ภาคแรก (อันที่ญี่ปุ่น 37 เล่มจบ) เป็น 8 เล่มใหญ่ และที่บ้านผมซื้อเก็บไว้ ก็เริ่มอ่านจากตรงนั้น

พอ C-Kids ได้ลิขสิทธิ์แล้วเอามาลง ก็เป็นภาค 2 หรือเยาวชนโลกละ

จำได้ว่าช่วงที่บ้านซื้อ PS1 มาตอนผม ป.4 ตอนนั้นในเรื่องเล่าถึงช่วงแข่งกับซาอุฯ ในบอลเยาวชนนานาชาติ ซึบาสะตอนนั้น 18 ปี

ในภาค PS1 ก็มีเกมซึบาสะเหมือนกัน ในชื่อภาค Get in the Tomorrow (แน่นอนว่าภาค FC ผมก็ได้เล่น แต่เกมค่อนข้างน่าเบื่อ ยิงประตูง่าย แต่ละแมตช์กินเวลานาน) ซึ่งเล่นสนุกและประทับใจมาก มีแอนิเมแทรกให้ดูเรื่อย ๆ ตอนเริ่มและจบแต่ละแมตช์ ทำให้ผมติดงอมแงม แถมยังเป็นเกมที่ทำนิ้วพองได้ไม่แพ้เกม Fighting

สาเหตุที่ทำนิ้วพองเพราะ การยิงท่าไม้ตาย ซึ่งมาจากการฟลุ้คมั่วนิ้ว ลองผิดลองถูกไปจนพบเอง

- กด L1+R1 คือยิงท่าไม้ตายขั้น 1 ของทุกคน

- ควงจอย อาจจะครึ่งรอบ, หรือ 1 รอบ แล้วแต่ตัวละคร แต่ควงเผื่อไว้ 2 รอบก็ได้ แล้วกด L1+R1+X จะเป็นท่าไม้ตายขั้น 2

- ควงจอยแล้ว L1+R1+ สามเหลี่ยม กลายเป็นการยิงท่าประสานของบางตัวละคร



อีหัสสสสสสส เกมฟุตบอลบ้าอะไรมีกดควงจอยด้วยยย!!

ก็ชอบมากจนเล่นแล้วนิ้วพอง
พองไปพองมา ก็หันมาเอาจอยซุกเล่นใต้เสื้อ แต่ก็ไม่ถนัด
สุดท้ายนิ้วมือก็อีโวฯ จนด้าน ไม่พองอีกต่อไป

จำได้ว่าเกมเริ่มต้นแมตช์แรกที่แข่งกับทีม U-15 ของเยอรมันตอนซึบาสะอายุ 15 แล้วก็ข้ามมาการแข่งขันตอนต้นภาค 2 ที่บราซิล ข้ามไปมุมมองฝั่งอาโออิที่อิตาลี ข้ามมามุมของเฮียวงะในญี่ปุ่น แล้วช่วงท้ายเป็นตอนซึบาสะอายุ 18 พึ่งแข่งคัดเลือกโซนเอเชียรอบแรกกับทีมชาติไทยเสร็จ

แล้วก็มีทีมบอสใหญ่ เป็นทีมออลสตาร์ รวมตัวโหดจากทุกชาติที่ปรากฏตัวแล้วในเรื่อง (ไม่ canon, แต่ยังอุตส่าห์ทำแอนิเมเนื้อเรื่องตอนรวมทีมกันมาแข่งกับซึบาสะด้วยนะ) โดยมีทีมไทยผสมเข้าไปช่วยเป็นบ่อในแผงหลัง 3 ด้วยยย....

ซึ่งแมตช์สู้กับทีมบอสใหญ่เนี่ย ตอนนั้นผมยังกดยิงท่าไม้ตายขั้น 2 ไม่เป็น..... 

ในขณะที่ชไนเดอร์ของทีมบอสใหญ่ ง้างยิงท่าไม้ตายขั้น 1 เป็นเข้า 95% วากาบายาชิแทบไม่มีโอกาสเซฟได้เลย

ส่วนซึบาสะกับเฮียวงะ ยิงท่าไม้ตายขั้น 1 ไป จิโน ที่เป็นประตูให้ทีมออลสตาร์ มีโอกาสเซฟได้ 95% ได้...

อิชั้นในไว ป.4 เลยปวดกบาลมาก ...และติดอยู่ด่านนี้เป็นเวลากว่า 1 เดือน เล่นยังไงก็เล่นไม่ผ่าน

สุดท้าย ก็พัฒนาตนเอง เล่นโง่ ๆ น้อยลง อ่านทาง ดักทาง ปรับแผนอะไรต่าง ๆ ....จนรับมือกับการบุกของออลสตาร์ได้ ปิดโอกาสไม่ให้ชไนเดอร์มีโอกาสยิงได้ และส่งบอลให้เฮียวงะซึบาสะ พยายามยิงยัด ๆ เข้าไป ใช้โอกาส 5% ที่จะยิงเข้านั่น ซัดเข้าไปเรื่อย ๆ จนเฉือนชนะไปได้

แน่นวลว่าชัยชนะครั้งแรกประทับใจมาก และก็ตะลึงว่า ชนะแล้วมันก็จบเกมเลยยยย ถึงรู้ตัวว่านี่เป็นทีม Last Boss แล้ว



จากนั้นพอหยิบเกมมาเล่นซ้ำไปซ้ำมาต่อไปอีก ก็งมจนยิงท่าไม้ตายขั้น 2 กับท่าประสานเป็น

หลังจากนั้น จากเกมที่ค่อนข้างง่ายอยู่แล้ว พอให้ซึบาสะยิงฟลายอิ้งไดรฟ์ชูตได้ เฮียวงะยิงพยัคฆ์สายฟ้าได้ และช่วยกันยิงท่าประสานได้ เกมก็กลายเป็นง่ายไปเลย เพราะขนาดโกลที่เก่งที่สุดในเกมอย่างจิโน... ก็ไม่มีทางรับมือท่าพวกนี้ได้ลย

ป.ล. จนป่านนี้ซึบาสะมันก็ยังเขียนไม่จบ.... เป็นการ์ตูนที่เขียนมาตั้งแต่ 1981 หรือ 39 ปีแล้วเลยนะ!!

2 ความคิดเห็น:

  1. เอาจริงๆ แมตซ์แรกที่เล่นทีมจูเนียร์เจอกับทีมเยอรมัน ก็ยากบรรลัยเหมือนกัน เพราะมุลเลอร์โกลฝั่งเยอรมันก็เซฟไดร์ฟชู้ตสึบาสะเป็นว่าเล่นเลย ตอนนั้นผมเลยหมดความอดทน ไม่ใช้มันละท่าไม้ตาย กูยิงสดแม่งเลย ยิงไปแน่นอนมันเซฟได้ แต่ได้เพื่อนมาเติมโหม่งซ้ำเข้าไป ทำประตูได้เลย อีกแมตซ์คือตอนเจอRJ7 แมตซ์นั้นยากเพราะเล่นกัน7คน แพ้ก็ได้ชนะก็ได้ เหตุการณ์จะเปลี่ยนไปด้วย

    ตอบลบ
  2. เป็นเกมที่ ผมติดงอมแงม มากเกมนึงเหมือนกันครับ ตอนนั้นรู้นะว่าบางตัวมีท่าไม้ตายที่2 แต่ก็ไม่รู้วิธีกดอยู่ดี
    แล้วก็บ้าเล่น+ไล่อัพ stat จนเต็มไปทีละคน // หาวิธียิงธรรมดายังไงให้ได้ประตูมากที่สุด อะไรแบบเนี้ยครับ

    แต่นึกแล้วก็ขำเกมนี้อย่างนึง ... เกมอาร๊าย สไลด์เสียบยังไงก็ไม่มีทางฟาวล์ แต่วิ่งไปTackle คือ เป่าฟาวล์ทันที!! สรุป ปุ่มสี่เหลี่ยม ห้ามกดว่างั้นเถอะ!!!

    ตอบลบ