เสรีภาพในการทิ้งขยะเกลื่อนกลาดของม็อบ

เห็น Dev. ไทยท่านหนึ่ง ถูกใจภาพสถานที่ชุมนุมที่ค่อนข้างสะอาดหลังจากเลิกชุมนุมเมื่อคืนนี้ พร้อม caption ว่าขอบคุณทุกคนที่ช่วยกันรักษาความสะอาดดี เสร็จกิจแล้วก็เก็บขยะ ให้เรียบร้อยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

(ซึ่งผมไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ ก็ไม่รู้หรอกว่ารักษาความสะอาดกันดีแค่ไหน แต่จะดีใจมากหากทุกคนช่วยกันรักษาความสะอาด อย่างที่เห็นในภาพ)

พูดแล้วนึกถึงช่วง 10 กว่าปีก่อน ที่ม็อบ 2 สีกำลังพีก

ด้วยความที่ว่าบ้านผมอยู่ใกล้กลับทำเนียบรัฐบาล ทำให้ต้องพบปะกับม็อบทุกสีบ่อย จะไปไหนมาไหนก็ต้องก็ลำบาก และต้องเปลี่ยนเส้นทางไปเรื่อย ๆ เพราะม็อบ (ทุกสี) ก็กีดขวางเส้นทางหลายเส้นรอบบ้าน ช่วงนั้นจะออกไปเรียนก็ลำบาก ก่อนออกจากบ้านก็ต้องมาสอบถามก่อนว่ารถจะผ่านเส้นทางไหนได้-ไม่ได้บ้าง ตอนจะกลับบ้านก็ต้องมาระทมกบาลตรวจสอบเส้นทางกันใหม่....

เอ่อ หลุดประเด็นครับ ขออภัย... ที่จะสื่อคือ บ่อยครั้งม็อบ (ทุกสี) ก็จะเดินขบวนผ่านหน้าผมบ้าน ผ่านซอยข้างบ้านบ้าง ผ่านหลังบ้านบ้าง

ยุคนั้นเวลาม็อบ (ทุกสี) เคลื่อนขบวนผ่านมาทีไร ถนนก็เละตุ้มเป๊ะไปด้วยขนมนมเนยขวดน้ำที่มวลชนปล่อยทิ้งลงบนถนนขณะเดินขบวน กลายเป็นเส้นทางขยะ... ดูไม่มีจิตสาธารณะในการรักษาความสะอาดกันสักเท่าไหร่ ลำบากให้ผู้อยู่อาศัยบนเส้นทางนั้น ต้องมาทำความสะอาดกันเองน่ะแหละ

.

ตอนนั้น คนแถวบ้านก็ได้แต่ทำใจ และมองว่ามันเป็นเรื่องปกติที่เมื่อมีม็อบชุมนุมหรือเดินขบวนแล้ว ถนนก็ต้องเละเทะไปด้วยขยะ เขาก็พยายามบิ้วกันว่าเพื่อจะเปลี่ยนแปลงประเทศมันก็ต้องมีการเสียสละ และม็อบกับขยะก็เป็นสิ่งคู่กัน ดังนั้นผู้ที่อาศัยแถวนั้นต้องทำใจ

กลับมาปัจจุบัน ถ้าคนรุ่นใหม่ ๆ หลายคนมองว่าการมีจิตสาธารณะในการรักษาความสะอาดเป็๋นสิ่งสำคัญ และหลังเลิกชุมนุมแล้วก็ต้องช่วยกันเก็บขยะ ไม่ให้ถนนต้องเละเทะเป็นภาระแก่ผู้อื่น แบบที่ม็อบในอดีตกระทำต่อถนนรอบบ้านผมจนชินตาไว้ ผมก็จะดีใจมากเลยล่ะ

ให้ค่านิยมว่า "ม็อบ = เสรีภาพในการทิ้งขยะเกลื่อนกลาดจนถนนเละเทะ" มันอวสานไปพร้อมกับรุ่นลุงป้าน้าอาครับ...