FFT คือภาคที่ค่านิยมของผู้คนบิดเบี้ยวที่สุด

เมื่อวานนั่งทวนเล็ก ๆ เรื่องค่านิยมในสังคมโลก FFT มันบิดเบี้ยว มีปัญหาหลายขยักมากกว่าภาคอื่น ๆ

สังคมในโลก FFT มีปัญหา

1. ศาสนจักรมีอำนาจชี้นำสังคม ชี้นกเป็นไม้ ชี้ไม้เป็นนก ตราหน้าคนนอกรีต ขุนนางยังต้องฟัง แล้วมันก็แต่งเติมประวัติศาสตร์ตามใจชอบ เอาอจอราไปผสมเป็นหนึ่งในผู้กล้าจักรราศี

2. สังคมถูกหล่อหลอมมาในระบบชนชั้นวรรณะ ศักดินา แม้คนรากหญ้าบางส่วนจะจับดาบขึ้นต่อต้านหรือตั้งคำถาม แต่คนส่วนใหญ่ก็ยอมรับว่าเราต้อยต่ำกว่าคนที่เกิดมาในวรรณะสูงกว่า

3. ทั้งราชวงศ์ที่ปกครองประเทศอิวาลิซ และประเทศออร์ดาเลียเพื่อนบ้าน มันมีบรรพบุรุษเดียวกัน พวกเขาคือตระกูลใหญ่ที่แตกสายแผ่อิทธิพลมาคุมสองประเทศแล้วตีกันเอง แล้วก็ปั้นค่านิยมทหาร คุณธรรม เกียรติยศ จงรักอิวาลิซ จงรักศาสนจักร จงสำนึกบุญคุณราชวงศ์อัตคาสชา ทั้งหมดเพื่อสืบสานและขยายอำนาจพวกพ้องของตัวเอง

ค่านิยมเหล่านั้น นั่นคือ "กระแสน้ำที่มองไม่เห็น" ที่เดลิตากล่าวถึง และเป็นปัญหาที่ต้องค่อย ๆ ใช้เวลาแก้ไข ผ่านการเติบโตของผู้คนในแต่ละยุคสมัย โดยอาจจะมีพวกผู้นำที่เด็ดขาดอย่างเดลิตา คอยกระตุ้นเป็นช่วง ๆ



ทีนี้ มาลองเทียบค่านิยมที่บิดเบี้ยวของประชาชนใน FF ภาคอื่น ๆ จะเห็นว่ามันเบากว่าเยอะ

1. FFVII ในฉบับ Remake มนุษย์รู้อยู่แก่ใจว่าการใช้มาโคมันทำลายธรรมชาติ มันกัดกินโลก แต่ก็ยังใช้ >>> แก้ได้ด้วยการทำลายชินระ ที่เป็น mako service provider

2. FFX ลัทธิเยวอน ห้ามใช้เครื่องจักร, ยอมรับวัฏจักรการส่งผู้อัญเชิญไปปราบซิน ให้โลกสงบสุขสักพัก แล้วซินก็กลับมาใหม่ วนลูปไปนิรันดร์ >>> แก้ได้ด้วยการเปิดโปงความลวงโลกของลัทธิเยวอน โดยคนที่เห็นความจริงหลายคน รวมถึงยูนาที่ปราบซินอย่างเด็ดขาดมา แต่ก็ยังมีคนมากมายที่ปรับตัวตามค่านิยมใหม่ไม่ได้ เป็นเรื่องที่ต้องใช้เวลากันต่อไป อย่างรายละเอียดในภาค audio drama

3. FFXIII มนุษย์ในโคคูนเติบโตมาท่ามกลางการอุปถัมภ์ของฟัลซิ มีฟัลซิดูแลเรื่องพลังงาน อาหาร ฯลฯ ให้ทุกอย่างจนเป็นง่อย หารู้ไม่ว่าฟัลซิมันเลี้ยงมนุษย์แบบมนุษย์ทำปศุสัตว์ รอมนุษย์แพร่พันธุ์เยอะ ๆ หลายล้านแล้วสังหารหมู่ทิ้งทีเดียว >>> แก้ได้ด้วยการเชือดฟัลซิทิ้งก่อนนน ส่วนตอนโคคูนถล่มลงมาก็ บทมันส่งให้รอดแบบปาฏิหาริย์ ถ้าเอาตามปกติจริง น่าจะคิดทางรอดไม่ทัน แล้วตายกันหมดไปแล้ว

4. FFXVI มีเรื่องกดขี่แบร์เรอร์เป็นทาส (เพราะ 870-950 ปีก่อน แบร์เรอร์กลายเป็นศาสนาใหญ่ มีกองกำลังของตนเอง แล้วขัดแย้งกับผู้มีอำนาจยุคนั้น เลยโดนล้อมปราบ แล้วตั้งสนธิสัญญาทวีปว่า แบร์เรอร์=ทาส) + ทุกประเทศตีกันเพื่อแย่ง มาเธอร์คริสตัล (ที่คิดว่าเป็นแหล่งพลังงาน แต่จริง ๆ มันคือตัวดูดพลังงานให้มากระจุกตัวที่มันแล้วส่งขึ้นไปยังยานออริจินบนฟ้า) + มนุษย์พึ่งแต่เอเธอร์กันจนไม่พัฒนาวิทยาการ

ใน FFXVI สุดท้ายมันก็แก้ด้วยการที่ผู้นำทุกประเทศ เอลวิน ซิลเวสเตอร์ สภาดัลเมเคีย บาร์นาบัส อิมราน รวมถึงตัวการอย่างอัลเทมา เด๊ดห่าหมด.... พอโดนล้างกระดานแล้ว พวกกลุ่มนอกรีตของไคลฟ์ & ซิด เลยสร้างสังคมและค่านิยมกันใหม่ได้



กลับมาที่ FFT ก็นั่นแหละ ปัญหาหนักสุด เดลิตาก็ล้างกระดาน แล้วแก้ปัญหาเรื่องขั้วอำนาจเก่า ด้วยการที่ตัวมันเองขึ้นเป็นประมุขซะเอง แต่มันก็ไม่ได้ไปแก้ค่านิยมคน ในภายหลังเดลิตาก็กลายเป็นคนที่ปกครองแบบกดขี่คนอื่นอยู่ดี (ตามที่ยัสจังให้การไว้)

ขณะที่รัมซาและคณะฯ ในฐานะคนนอกรีต ก็หนีตามเส้นทางธรรมชาติ เผ่นไปกบดานที่ประเทศเพื่อนบ้านอย่างออร์ดาเลียแล้ว เอาจริงก็ทำให้นึกถึงหลาย ๆ คนที่อยู่แผ่นดินแม่ของตัวเองไม่ได้ แก้ปัญหาค่านิยมคนไม่ได้ เลยกูไปล่ะ... แล้วก็ควบโจโคโบะหนีไปตั้งรกราก หาความสงบอยู่ต่างประเทศ

(แต่ก็แอบสงสัยนะว่า ถ้ายุคนั้นมีอินเตอร์เน็ต พวก เกี๊ยส-ซ่า-ดู๋-โอ้-โด่-ค้าว จะใช้ชีวิตเงียบ ๆ ในออร์ดาเลีย หรือจะใช้อินเตอร์เน็ตเผยแพร่แนวคิดที่เป็นเรื่อง "นอกรีต" ในสมัยนั้น ต่อไป...)